Ömrü Pendiklilere hizmet ile geçen ilçemizin yaşayan efsanelerinden Filiz Koşar’ın yaşam enerjisi ve çalışma aşkı imrendiriyor
Yaşanmışlıklar her geçen gün ömrümüzden bir şeyleri götürüp tarih sayfalarında yerlerini alırken; biz o sayfaya yazılanların ‘gençliğimiz’ olduğunun biraz yaş alınca farkına varırız. Bu arada giden gitmiştir…
Daha kapıdan içeri girdiğimizde salondan yüzümüze bir sanat havası esiyor. Duvarın her köşesinde el emeği tablolar, yine el yapımı göz nuru oyuncaklar bize bu mekanın sıra dışı atmosferini fark ettiriyor.
Karşımızda duranlar ‘seksenlere merdiven dayamış’ iki hayat arkadaşı değil de; sanki yeni yuva kurmuş iki ‘sevgili’ gibi karşılıyor bizi.
Pendikliler Kültür ve Dayanışma Derneği Başkanı Filiz Koşar ve bir dönem Avcılar Kulübü Başkanlığı yapmış eşi Hüsnü Koşar’a konuk olmanın ayrıcalığını yaşıyoruz.
Niyetimiz mini bir söyleşi gerçekleştirmek. (Bu söyleşi için bize olanak sağlayan gönül elçisi Çiler Güven Arslan’a teşekkür ediyoruz.)
Bu İstanbul hanımefendi ve beyefendisinin nazik misafirperverliği heyecanımızı yatıştırıyor.
Çay kahve ve çeşitli ikram (yine el yapımı) faslı ile birlikte sohbeti sürdürüyoruz.
Enteresan bir yolculuğa çıkmış gibiyiz. Bir bakıyorsunuz yetmiş yıl öncesindeyiz, bir bakıyorsunuz şimdideyiz. Zaman kibar bir dilin esiri olmuş, bildik şekillerde geçmiyor bu mekanda ve bu insanlarla… Kelimelerin her biri tarihi bir kazıda bulunan sandukanın içinden çıkmış mücevher değerinde…
Filiz Koşar Hanımefendiye Pendikliler Derneği’ni soruyoruz.
Dernek; 1994 eylül ayında, Yanyalı mübadillerin Pendik’e ilk gelenlerinden biri olan Emin Derbent tarafından kurulmuş. 1995 yılında başkanın kalp krizi geçirmesi üzerine Filiz Koşar başkanlığa getirilmiş ve o tarihten itibaren de bu görevi sürdürmekte.
Derneğin asıl adı “1924 Pendikliler Derneği” iken, 1924 kaldırılıp ‘Pendikliler Derneği’ olarak değiştirilmiş.
İlçemizde geleneksel olarak sürdürülmekte olan Pendik Festivali’nin ilkini Pendikliler Derneği gerçekleştirmiş. 1999 -2002 yılları arasında baş aktör hep Pendikliler olmuş. Bu anlamda uluslararası bir kültür etkinliğe öncülük etmiş. Derneğin çalışmaları arasında; Kurtköy’deki 1.500 ağaçlık hatıra çam ormanı, Ballıca ve Kurtköy ilköğretim okullarına yaptırılan kütüphane, Ballıca İlköğretim okuluna Atatürk büstü ve hayrat çeşme yer alıyor.
Bunlarla yetinilmemiş elbette. Pendik Kaymakamlığı iş birliği ile ihtiyaç sahibi kişilere 25 adet tekerlekli sandalye bağışı ve dar gelirli ailelere maddi yardım sağlamış.
Sekiz yıl önce kurulan TSM korosu; koro şefi olarak Kemal Külah’ın katkıları ile önemli işlere imza atmış ve ülkemizi Makedonya’da temsil etmiş.
Filiz Koşar bizlere; “Hayatımın her anında güzel şeyler başarmak için var oldum. Bir ömrüm daha olsa onu da Pendikliler için seve seve kullanırdım. Güzellikleri paylaştıkça, mutluluğun arttığını ve yaygınlaştığını yaşayarak hissetmiş bir ablanız olarak sizlere de bu doğrultuda rol almanızı öneririm” dedi.
Hüsnü Koşar Beyefendi de eşi Filiz Hanımı her zaman desteklemiş. Bize Avcılar Kulübü başkanlığı yıllarını keyifle anlattı. 1960 ihtilali sonrası Rum ve Ermeni asıllı çocukluk arkadaşlarının Yunanistan’a göçtüğünü; o zamanlardan Pendik’te yalnızca İsmail Değer (86) ve Ahmet Belgen (95) olmak üzere iki yakın arkadaşının kaldığını, onların da vefat ettiğini belirtti.
Ve bu iki dostunun anısına ısrarımızı kırmayıp, bizleri 35’lik sanatçılara taş çıkartırcasına söylediği bir şarkıyla uğurladı.
Kapıdan çıkarken, yaşam enerjilerini asla kaybetmeyen iki tarihi değeri geride bıraktığımızın farkındayız.
Hüsnü Beyin;” İnsan dostlarının kıymetini yaşarken de bilmeli. Onlarla birlikte geçen zamanlar şimdi tatlı bir rüya gibi ve aslında bakarsanız ben bu rüyadan uyanmak istemiyorum. Çünkü ne zaman bir anım ile baş başa kalsam kendimi o yaşlarda hissediyorum. (Ruhundaki gençlik alevi de bu yüzden sönmemiş olsa gerek…) Her şey tazeliğini koruyor ” sözleri halen kulağımızda…
Pendikliler Kültür ve Dayanışma Derneği’nin efsane Başkanı Filiz Koşar ve eşi Hüsnü Koşar ile yaptığımız mini söyleşiden, ‘hayat dersi’ alarak çıktık. Allah her ikisine de uzun ömürler versin.
SÖYLEŞİ: MEHMET TAHMAZ / NAZAN AKSÖZ
